En son yazdığım tarihe bakmamak en hayırlısı sanırım.
Bir gurbetçinin ülkesine geri dönmesi gibi duygular yaşıyorum.
Ayak parmağımı her 5 dakika da bir kenarlarına çarpsam bir sene bu kadar kötü geçemezdi.
Hayatımın en berbat senesini yaşadım;
Ölmeyi düşündüm, günahlarımdan korktum.
Ona dönmeyi düşündüm, sorumluluk almaktan korktum.
Bırakıp gitmeyi düşündüm, geride bırakacaklarımdan korktum.
Ağladım,zırladım,depresyondan depresyona koştum,sigaraya başladım ama şuraya gelip yazamadım.Yazabilseydim eğer daha hafif geçecekti ama teknoloji de bu sene benden yana olmadı.
Aradaki boşlukları atlamak istemezdim ama olsundu belki böylesi daha hayırlı olurdu?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder