Ben hep giderim, kalamam.
Kalanlara çok özenirim.O ilişkinin son anlarında hatta
uzatmalarında inatla ilişkiye sahip çıkanlara özenirim.Asla gitmeyeceğim
diyenlere özenirim.
Özenmek ile de kalırım.
Ben genelde giderim.
Ben öyle bir giderim ki ansızın saçma sapan bir bahane
ile giderim.Günlerce düşünür beynimin ağzına sıçarım ve sonucunda gitmek bana
kalır.Gitsin diye bekleyemem.
Gitmek düşerse aklıma;
Alırım mantığımla kalbimi karşıma bakın derim ben eşyalarımı
toplamaya başladım siz de şimdi bana fikirlerinizi söyleyin.Genel de kalbim ile
mantığım hep zıtlaşır ama benim mantığım inatçıdır.
Mantık diye küçümseyemiyorum adamda ‘git’ diyecek cesaret
var.
Giderim sonunda mantığımı da alırım kalbimi de alırım.
Ben çok güzel giderim.En sakin halimle giderim.Sessiz,
sedasız giderim.
Aniden kesilen su gibi giderim.
Lafın kısası ben giderim.
Çok güzel giderim.
Aslında kötü giderim, içimde hala sen olmasan, çok kötü giderim.
gitmek kolayda pişman olmamakk zor .. :(
YanıtlaSilOndan çok kez gitmeyi denedim.O da denedi. Pişman olup döndük. O yüzden midir bilmem pişmanlık kelimesini kullanmıyorum. Sadece biliyorum ki iki insanın aynı anda birbirini sevmesi zor ya da şans işidir.Biz böyle bir ilişkiyi bulup değerini bilemedik.Tükettık ve pişmanlık kelimesi artık bize çok hafif geliyor.
YanıtlaSilYine de kalmak daha zor geliyor eklemeden geçemeyeceğim.
yaklaşık 1 senedir bloğunu takip etmeyi boşladım. bugn yine başladım. yemin ediyorum özlemişim blogları.. bu arada güzel şiir :D
YanıtlaSilŞiir değildi o ya :))
SilGitmek çok kolay olabiliyor ama geri dönme gibi bir durum olunca fena koyuyor. Bu yüzden bu işi zor yapan "acabalar" herhalde :))
YanıtlaSilGeri dönmemek üzere gitmek lazım :))
Sil