Alo Polis mi?

İşten çıkmışız. Tıngır mıngır yürüyoruz. Hava soğuk ve yorgunuz. Tam sokağı döndüğümüz anda bir kız bize doğru "İmdat" diye bağırıyor. Algılayamadık. Yürümeye devam ettik.

"Yardım edin" çığlığı ile bize koşan kıza bir baktık ki peşinde bir adam onu kovalıyor. Durakladık tabi ne yapabiliriz diye düşündük ama iki kız ne yapabiliriz? Önümüzden koşa koşa ilerlerken arkadaşım polisi aradı. Polis de sağolsun on dakika tam adres diye tutturdu. Bizim gençler sokağı dönünde biz de döndük. O sırada polise tam adres vermeye çalışan arkadaşım da polisi ikna ettikten sonra biz başladık cadde de koşmaya...

Kız önde koşuyor. Adam arkasında koşuyor. Arkadaşım ve arkasında ben...

Kızın çığlıklarına önünden geçtiği kafeden de iki genç koşmaya başladı. Bir yol düşünün altı kişi peş peşe koşuyor. Bir de polis karşı şeritten geçip gitmez mi? Arkadaşım sokağa dökülen insanlara açıklama yaparken ben bir ara yolun ortasında polis aracına el sallıyordum. Sonra arkadaşımda geldi hayatının en amaçsız hareketlerini polisin dikkatini çekmek için kullandı.

Polis bizi farketti mi? Evet. Geldiği an yanımıza bizim dörtlü de köşeyi döndü. Polise bunu anlattık ama "Atlayın" demesiyle bir anda kendimizi polis aracında bulduk. Bizimkileri kovalıyoruz. Bir an bile düşünmeden kendimizi olaya kaptırdık. Ama kız öyle bir bağırdı ki adamın onu dövdüğüne kesinlikle o çığlıkla emin oldum.

Tam etrafımıza bakarken bir de ne görelim? Dört kişi durmuş. Bir şey tartışıyorlar. İndik. Arkadaşım kıza koştu. Peşinden ben...

Ve benim kopuş anım. Kızdan bir alkol kokusu geldi. Yine de o an gerçekten bir sürü şey geçti aklımdan. Sonradan koşumuza dahil olan gençlerde kızın arkadaşıymış.

Polis kıza "Şikayetçi misin?" diyor. Kız "Hayır" diyor. Burada arkadaşım sinirden öyle bir bağırdı ki "Nasıl şikayetçi olmazsın?" diye yemin ediyorum korktum. Kız demesin mi "Darp yok. Saldırı yok." Kollarımı göğsümde birleştirdim ağrıyan ayaklarımı düşündüm. Gecenin körüne kadar it gibi çalışıp yorulmamı düşündüm. Orada işte çocuk dövmemiş ya kızı ben dövebilirdim.

Aynı evde yaşıyorlarmış. Kız alkol alınca geçmişi hatırlayıp saldırganlaşıyormuş. Çocuk gelip "Ben bu kızı köpek gibi seviyorum." dediğinde tek düşündüğüm bu çocuğun sürekli müşterimiz olmasıydı. Kız götünü kurtardı derken çocuğu kendimize bulaştıracaktık. Bir de o kadar basit bir şekilde bize ulaşırdıki hiç aramasına gerek kalmazdı. Neyseki gerçekten mantıklı biriymiş de bize hak verdi. Kızın arkadaşları da durumumuzu anladı. Polisler sinirlendi. Ne deseler hakları zaten...

Kızla çocuğu bırakıp yürümeye başladık. Nasıl sinirliyim ama? Polisleri o salak yüzünden meşgul ettiğimize mi sinirleneyim? Mal gibi koşmamıza mı?

Hiç umursamadan eve gelebilirdik. Bu sefer vicdan azabından geberirdik. Zaten bir şey yapmasan duyarsız olursun. Yaptık da noldu? Sabaha karşı tüm caddeyi ayaklandırdık bir de polisi taktık peşimize...

Bir an kimliğinizi çıkarın dediler. Cüzdanım yanımda yok ne halt edeceğim diye düşünmekten zaten orada can verdim. Neyseki istemediler...

Diyeceğim o ki rica ediyorum ağzınız ile için...